علی بن محمد آمدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن محمد آمدی (م ۴۶۸ هـ.ق) از فقیهان برجسته حنابله در بغداد بود.
او فقه را از استادانی مانند قاضی ابویعلی آموخت و در جامع منصور بغداد تدریس می‌کرد.
پس از شورش ارسلان بساسیری در سال ۴۵۰ (هجری قمری)، به شهر مرزی آمِد در دیار بکر رفت و در آن‌جا به تدریس ادامه داد.
او دارای کتاب‌هایی چون
عمدة الحاضر و
کفایة المسافر است.
وی در سال ۴۶۷ یا ۴۶۸ (هجری قمری) در آمِد درگذشت.
ابوالحسن علی بن محمد بن عبدالرحمن بغدادی آمدی نیاکان و اجداد وی بغدادی بودند و خود نیز در بغداد به دنیا آمده است.
وی از فقیهان
برجسته حنابله بود.
آمدی فقه را نزد استادانی چون قاضی ابویعلی فرا گرفت
و از بزرگانی چون ابوالقاسم بن بشران و ابوالحسین بن حرّانی حدیث شنیده و روایت کرده است.
ابوالحسن زمانی در جامع منصور بغداد به تدریس و مناظره و فتوا اشتغال داشت و بسیاری از اهل علم از وی بهره‌مند می‌شدند.
ولی پس از شورش ارسلان بساسیری در سال ۴۵۰ (هجری قمری) که به سقوط دولت قائم به امرالله عباسی منجر شد، از بغداد خارج شد و به شهر مرزی آمِد در دیاربکر رفته و ساکن آن‌جا گشت
و در همان‌جا نیز کلاس درس برپا داشته و به تدریس علوم مشغول شد.
از جمله شاگردان
علی بن محمد در درس فقه ابوالحسن بن غازی
و ابوالقاسم بن فرّاء می‌باشند.
بغدادی دارای کتاب
عمدة الحاضر و
کفایة المسافر در فقه حنبلی در چهار مجلد است.
علی در سال ۴۶۷
یا ۴۶۸ (هجری قمری) در شهر آمِد از شهرهای استان دیار بکر عراق درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن محمد آمدی»، ج۳، ص۲۳۲.
