صنهاجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن یحیی صنهاجی (م
۵۸۵ هـ.ق) از فقهای
مالکی اهل
مغرب بود که به دلیل اقامت و اشتغال به قضاوت در جزیره خضرا (در اندلس) به «جزیری» شهرت یافت.
او مردی متواضع، اهل ذکر و دانش‌ورزی بود و در همان شهر به تدریس
فقه نیز می‌پرداخت.
از جزئیات زندگی اولیه و تولد او اطلاعاتی در دست نیست.
اثر معروف او
المقصد المحمود فی تلخیص العقود است.
وفات وی به سال ۵۸۵ (هجری قمری) و در نقلی دیگر
۶۰۰ (هجری قمری) گزارش شده است.
ابوالحسن علی بن یحیی بن قاسم صنهاجی جزیری فردی متواضع، دایم الذکر ، صاحب علم، عمل و یکی از فقهای مالکی بود.
از تاریخ ولادت و دوران کودکی و رشد وی اطلاعی در دست نیست.
گفته‌اند او اهل ریف از توابع مغرب بود که به جزیره خضرا در
اندلس رفت و مسئول دستگاه قضای آن‌جا شد؛ به همین دلیل به آن‌جا نسبت یافت.
هم‌چنین او در آن‌جا به تدریس فقه نیز اشتغال داشت.
جزیری به اندلس رفت و مسئول دستگاه قضای آن‌جا شد.
هم‌چنین او در آن‌جا به تدریس فقه نیز اشتغال داشت.
ابوالحسن کتابی به نام
المقصد المحمود فی تلخیص العقود را تألیف کرد.
صنهاجی در ماه
ربیع الاول سال ۵۸۵ (هجری قمری) درگذشت.
مرگ او در سال ششصد (هجری قمری) هم آمده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن یحیی صنهاجی»، ج۴، ص ۲۳۰.
