مزرفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن حسین مزرفی (
۴۳۹ ـ
۵۲۷ هـ.ق) فقیه، مقری و فرضی نامدار قرن
۵-
۶ (هجری قمری) بود.
او نزد بزرگانی چون ابومحمد صریفینی و ابومنصور عکبری دانش آموخت.
وی شاگردانی همچون ابن عساکر، ابن جوزی و ابوموسی مدینی پرورش داد.
اثر مهم ایشان کتاب
الفرایض در
احکام فقهی است.
منابع رجالی وی را ثقه و متقن دانسته‌اند و نامش به صورت‌های گوناگون ضبط شده که «مزرفی» صحیح‌تر است.
او سرانجام در سال ۵۲۷ (هجری قمری) درگذشت.
ابوبکر محمد بن حسین بن علی مزرفی بغدادی عالم، مقری و فرضی قرن پنجم و ششم (هجری قمری) است.
او منسوب به مزرفه (قریه‌ای بزرگ در سه فرسخی بغداد) بود.
در سال ۴۳۹ (هجری قمری) متولد شد.
منابع ضمن ثقه و متقن دانستن او،
لقبش را به صورت‌های مرزفی، مرزوقی، مزرفی، مزرقی و مرزفی ثبت کرده‌اند که صورت اخیر صحیح است.
ابوبکر از استادان و شاگردان بسیاری بهره برد که ازجمله استادان وی می‌توان از ابومحمد صریفینی، عباس بن احمد بن بکران، ابوالفضل بن بکران،
ابومنصور محمد بن محمد عکبری، عبدالرحمان بن اسحاق، یحیی بن علی بن محمد بن طراح،
ابوالحسین محمد بن علی هاشمی، ابوعلی بن مسلمه و ابوعلی حسن بن مهتدی یاد نمود.
محمد بن حسین شاگردانش ابن عساکر، ابن ابی عصرون، ابوموسی مدینی، ابن جوزی، ابوالفتح مندایی،
ابومحمد ظاهر سلیطی نیشابوری، ابوبکر عبداللّه باقلانی،
عبداللّه بن محمد بن احمد بن حمدیه عکبری،
هبه‌اللّه بن حسن همدانی بغدادی و گروهی دیگر بوده‌اند.
بغدادی کتابی به نام
الفرایض در احکام فقهی، داشت.
مزرفی سرانجام در سال ۵۲۷ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن حسین مزرفی»، ج۴، ص۳۸۶-۳۸۷.
