• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن عبدالله صیرفی بغدادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوبکر محمد بن عبداللّه بن ابراهیم صیرفی بغدادی فقیه شافعی و عالم در اصول فقه و علم شروط بود.
او فقه و حدیث را نزد اساتید آموخت و با ابوالحسن اشعری مناظره کرد.
از آثار وی می‌توان به الشروط و الفتوی اشاره کرد.
صیرفی در سال ۳۳۰ هجری در مصر درگذشت.




محمد صیرفی از فقهای شافعی مذهب و فردی خوش فهم و عالم بود.
او در اصول فقه و علم شروط تبحر داشت.
وی اهل بغداد بود.
محمد با ابوالحسن اشعری مناظره‌ای داشته است.


صیرفی فقه را نزد ابوالعباس ابن سریج و حدیث را از احمد بن منصور رمادی آموخت.


ابوالحسن علی بن محمد حلبی نیز از کسانی است که از محمد بن عبدالله روایت دارد.


آثار محمد صیرفی عبارت‌اند از:
کتاب‌های الشروط
الاصول
الفتوی
المستفاد فی النظر المستجاد
شرح الرساله
البیان فی دلائل الاعلام علی اصول الاحکام
حساب الدور
نقض کتاب عبیدالله بن طالب
الفرایض
الاجماع
الحیل.


صیرفی در سال‌های پایانی عمر در مصر بوده و در ربیع الآخر سال ۳۳۰ هجری در این سرزمین درگذشت.

۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج ۳، ص ۶۸.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۹۹.    
۳. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۹۹.    
۴. ابن قاضی شهبه، طبقات الشافعیة، ج ۱، ص ۱۱۶.    
۵. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۹۹.    
۶. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج ۳، ص ۶۸.    
۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج ۳، ص ۶۸.    
۸. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیة، ج ۱، ص ۶۹.    
۹. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیة، ج ۱، ص ۶۹.    
۱۰. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیة، ج ۱، ص ۶۹.    
۱۱. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیة، ج ۱، ص ۶۹.    
۱۲. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیة، ج ۱، ص ۶۹.    
۱۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۵. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۶. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۷. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۸. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج ۱، ص ۶۹۵.    
۱۹. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج ۳، ص ۶۸.    
۲۰. شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج ۱، ص ۱۱۱.    
۲۱. سمعانی، عبد الکریم، الانساب للسمعانی، ج ۸، ص ۳۶۱.    
۲۲. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج ۸، ص ۳۹۲.    
۲۳. یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج ۲، ص ۲۲۴.    
۲۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص ۲۹۰.    
۲۵. نووی، یحیی بن شرف، تهذیب الاسماء و اللغات، ج ۲، ص ۱۹۳.    
۲۶. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج ۳، ص ۲۷۷.    
۲۷. ذهبی، شمس الدین، العبر، ج ۲، ص ۳۶.    
۲۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج ۴، ص ۱۶۸.    
۲۹. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج ۱۵، ص ۲۸۴.    
۳۰. اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج ۲، ص ۳۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد ـ صیرفی»، ج ۲، ص ۴۰۶.






جعبه ابزار