جاسوسی (فقه سیاسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جاسوسی به معنی گردآوری و گزارش مخفیانه اخبار و اطلاعات سری کسی یا مؤسسه‌ای و یا کشوری، به طرف مقابل یا افراد و یا کشور ذی‌نفع است.
جاسوسی مسلمان علیه مسلمان
حرام و مستوجب
تعزیر است، هرچند
امام (علیه‌السّلام) می‌تواند او را عفو کند.
جاسوسی علیه
کافران در خدمت مسلمانان
جایز است.
امان دادن به
جاسوس دشمن
باطل است.
جاسوسی به معنی
خبرچینی برای دشمن است.
جاسوسی عبارت است از گردآوری و گزارش مخفیانه اخبار و اطلاعات سری کسی یا مؤسسه‌ای و یا کشوری، به طرف مقابل یا افراد و یا کشور ذی‌نفع.
از
احکام آن در باب
جهاد سخن گفته‌اند.
جاسوسی مسلمانی علیه مسلمان، حرام و موجب ثبوت تعزیر است، هرچند امام (علیه‌السّلام) می‌تواند او را عفو کند.
جایز نیست فرماند‌ه‌ی لشکر، کسی را که علیه مسلمانان جاسوسی می‌کند، یا جاسوسی را پناه می‌دهد، همراه خود به
جنگ ببرد و اگر چنین فردی در جنگ شرکت کند، از
غنایم سهمی نمی‌برد.
جاسوسی کردن علیه کفار، به نفع مسلمانان جایز است و بنابر تصریح برخی، جاسوس از غنایم نیز سهم می‌برد.
امان دادن به جاسوس دشمن باطل است.
پناه دادن
کافر ذمی جاسوس مشرکان را، در صورتی که خودداری از آن در عقد ذمه شرط شده باشد، موجب بطلان عقد می‌شود و در صورت عدم استراط، قرارداد باطل نمی‌شود، لیکن ذمی تعزیر می‌گردد.
برخی، پناه دادن جاسوس را مطلقا موجب بطلان عقد دانسته‌اند؛ هر چند ترک آن در عقد شرط نشده باشد.
• عمید زنجانی، عباس‌علی، جاسوسی، ج۱، ص۵۷۲.
