اختلاف سیاسی (فقه سیاسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اختلاف سياسى زمانی است كه تعارض منافع يا تغيير قواعد حقوقی بين دول وجود دارد و راه‌حل حقوقی نيست.
اين اختلاف‌ها را سياسی می‌نامند چون دعاوى طرفين بر موازين حقوقی منطبق نيست.
راه‌حل‌ها شامل مذاكره، ديپلماسی، پايمردى و مساعی جميله (وساطت دوستانه) است.
در صورت لزوم ميانجی‌گرى، سازش، آشتی و مداخله سازمان‌های بين‌المللی (شورای امنيت) به‌كار گرفته می‌شود.
در مقابل اختلاف حقوقى،
اختلاف سياسى است كه ناشى از تعارض منافع دول يا تغيير قواعد حقوقى موجود باشد.
يعنى اگر دعاوى طرفين يا يكى از آن‌ها منطبق بر موازين حقوقى نباشد، اختلاف سياسى است كه از راهكارهاى موجود براى رفع اختلاف سياسى مى‌توان به مساعى جميله، مذاكره، سازش و... اشاره داشت.
پس اختلاف سياسى از تعارض منافع و مصالح دو كشور ناشى مى‌شود. به‌طور معمول تمامى اختلافاتى را كه راه‌حل حقوقى نداشته باشد، سياسى مى‌نامند.
اختلاف سياسى عمده از راه
مذاکره و
دیپلماسی، پايمردى يا مساعى جميله (وساطت دوستانه)، ميانجي‌گرى، تحقيق و بازجويى، سازش و آشتى و مداخله سازمان‌هاى بين‌المللى (شوراى امنيت) حل و فصل مى‌شود.
•
عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سیاسی، ج۱، ص۱۱۶.
