عثمان بن ابیبکر صدفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عثمان بن ابیبکر صدفی (
۳۸۵ ـ
۴۴۰ ه) در سال ۳۸۵ ه از محدثان بزرگ مالکی در تونس و آشنا به علوم دینی و ادبی بود.
او برای کسب علم به عراق، ایران، شام، حجاز و مصر سفر کرد.
وی از عالمان مشهور مانند ابونعیم اصفهانی بهرهمند شد و ۱۰۰ هزار حدیث از او یادداشت کرد.
وی بعداً به مغرب برگشت و در آنجا تأثیر زیادی گذاشت.
آثار او شامل کتابهایی در علوم اسلامی و شعر است.
منابع، وفات او را بعد از سال ۴۴۰ ه میدانند.
ابوعمرو عثمان بن أبیبکر بن حمود صدفی سفاقسی مشهور به ابن ضابط در سال ۳۸۵ ه در شهر سفاقس تونس به دنیا آمد.
اصل و تبار او نیز از همان شهر بودهاند.
وی برای کسب علم به عراق،
ایران،
شام، حجاز و مصر
مسافرت کرد.
او در این سفرها با عالمان و راویان مقیم آن مناطق دیدار و از آنان استفاده کرد.
او بعد از بازگشت به اندلس به عنوان فرستاده صنهاجی امیر قیروان به قسطنطنیه رفت،
ولی بعداً از آن کار منصرف شد.
ابوعمرو از عالمان و محدثان
مالکی
بهنام زمان بود، حافظ حدیث بود
و به آن مهارت داشت.
راویان حدیث را به خوبی میشناخت و درباره روایات و اسناد بحث میکرد.
او سرانجام به مغرب
بازگشت
و دو سال در آن سرزمین ماند
و منشأ خدمات علمی فراوانی به اهل آن سرزمین گشت.
اندلسیان در این فرصت از او حدیث میآموختند.
وی با لغت
و ادب
هم آشنا بود و اشعار شاعرانی مانند ابن معتز
و ابوعبداللّه مفجع
را به اندلس برد.
افزون بر فضل و عقل،
ادب در کلام و اخلاق نیکو نیز به مزایای او افزوده بود.
در بین استادان
عثمان صدفی میتوان از ابونعیم اصفهانی
و ابوعبداللّه محمد فسوی
نام برد.
گفته شده وی فقط یکصد هزار حدیث از ابونعیم شنیده و یادداشت کرده است.
حمیدی صاحب جذوة المقتبس از جمله کسانی است که از او بهره برده است.
آثاری که
ابن ضابط تألیف نمود، عبارتاند از:
• رحلة الی المشرق؛
• العوالی؛
• الاقتصاد فی القرئات السبع.
اشعاری نیز از او باقی مانده است.
منابع، وفات
عثمان سفاقسی را پس از سال ۴۴۰ ه دانستهاند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عثمان بن ابیبکر صدفی»، ج۳، ص۲۲۹-۲۳۰.