ظهور سلبی، مقابل ظهور ایجابی بوده و عبارت است از ظهور حالی و سیاقیکلاممتکلم در این که هر آن چه را هنگام تکلم ( مقام اثبات ) در کلام خود نیاورده، در مرحله ارادهجدی ( مقام ثبوت ) نیز ثابت نیست؛ بنابراین، به ظهور حالی کلاممتکلم بر عدم اراده چیزی ـ در مرحله ثبوت ـ که آن را در مرحله اثبات ذکر نکرده است، ظهور سلبی گفته می‌شود.
