معروف فقها شفران را به گوشتهای احاطه کنندهآلتتناسلیزن- که نسبت به آلتتناسلیحکم پلکها نسبت به چشم را دارد- تعریف کردهاند. بر این اساس، شفران با اسکتان که در لغت به معنای یاد شده آمده، یکی خواهد بود؛
لیکن نزد لغویان، این دو واژه معنای متفاوتی دارند؛ اسکتان به گوشتهای محیط بر آلتتناسلیزن و شفران به کناره و لبه آن تعریف شده است. بنابر این، اسکتان به منزله پلکها و شفران به منزله لبه پلک، محل روییدن مژه است. برخی، گفته لغویان را صحیح دانستهاند.
البته آنچه در روایات آمده، عنوانفرج (آلتتناسلیزن) است که فقها از آن به شفران تعبیر کردهاند و مراد از آن همان معنای معروف نزد فقها است و به همین معنا موضوع حکم قرار گرفته است.
